"Graag een boek of een scenario schrijven"

TROMPETTER EINDHOVEN (pagina 7), Woensdag 7 november 2012

bron: www.prepresskelpen.nl/epaper/4512_eindhoven/index.html#/6/

Door Twan Linders

EINDHOVEN

Dit najaar begint Boudewijn de Groot aan zijn laatste grote tournee. Begin november doet hij Eindhoven aan. “Hiermee sluit ik het tijdperk Lennaert Nijgh af. Het is tijd dat los te laten." Tegelijkertijd is het de start van iets nieuws.

Normal 0 MicrosoftInternetExplorer4

Boudewijn de Groot (68) verwacht het theater in te gaan met een mengeling van opluchting en weemoed, "Het is een soort afscheid Het is waarschijnlijk de laatste keer dat het grote publiek de oude stukken kan horen. Sommige ervan heb ik 49 jaar gezongen, daar heb ik het wel een beetje mee gehad," Dat wil geenszins zeggen dat de zanger verloren is voor zijn publiek, "Wat de muziek betreft: daar zal ik zeker mee doorgaan, maar kleiner van opzet. Geen seizoen lang meer rondreizen," De Groot wil zich meer richten op zelf teksten schrijven en op heel andere dingen. 'Kijken wat er op mijn weg komt. Ik zou heel graag een boek of een scenario willen schrijven en daar een film van gemaakt te zien worden."

Veel plezier

Boudewijn de Groot werd in 1944 geboren in een Japans interneringskamp in Jakarta. Zijn moeder overleed daar toen bij één jaar oud was. Tot het gezin met vader herenigd

werd, werden hij en zijn broer en zus bij verschillende gezinnen ondergebracht. Ondanks die heftige gebeurtenissen kijkt bij met veel plezier terug op zijn kindertijd. "Ik heb absoluut geen afschuwelijke jeugd gehad De dingen die ik heb geleerd en meegemaakt, hebben me een bepaalde richting opgeduwd. Ik ben een aantal keren in mijn leren uit bestaande comfortabele situaties weggehaald, dus een zekere onthechting is mij niet vreemd. In hoeverre die gebeurtenissen mijn karakter gevormd hebben, is moeilijk te zeggen.' Dat karakter omschrijft de zanger zelf glimlachend als 'behoorlijk introvert, af en toe op het egocentrische af.

Rolverdeling

Vanaf 1964 ging De Groot samen met Lennaert Nijgh liedjes schrijven, De rolverdeling binnen het duo was zo, dat Nijgh eerst de tekst schreef en De Groot er daarna de muziek: bij maakte. Dat heeft zijn eigen ontwikkeling als tekstschrijver misschien wel vertraagd, maar niet in de weg gezeten, meent De Groot. "Lennaert schreef zulke mooie liedteksten. daar neem je altijd iets van  mee." Na enkele geflopte singles, stelde de platenmaatschappij hen voor de keuze: stoppen of commercieel worden. Het resultaat is ‘Een meisje van zestien’, dat een hit werd, "Ik had ontzettend veel moeite met dat nummer", zegt de zanger. "Ik wilde het  liefst alleen met een gitaar zingen, vond de tekst een enorme smartlap. Maar ik heb het gedaan om de weg vrij te maken voor mijn eigen dingen." Op de eerste titelloze elpee stond ook ‘Welterusten, mijnheer de president’ Door deze aanklacht tegen de Vietnamoorlog werd De Groot als protestzanger neergezet. " Het antigevoel in de samenleving was toen heel sterk, dus legden ze op de radio de nadruk op die protestnummers in mijn repertoire. Ik vond dat op zich niet zo'n punt, maar ik was bang dat ik in een hokje gestopt zou worden. En dat ze mij dan niet meer hoefden als die stroming weer voorbij was."

Begin 1967 scoorde Boudewijn de Groot een nummer 1-hit met ‘Land van Maas en Waal’  'Ik vond het een beeldende tekst, die iets eigens had. Leuk na al die serieuze en realistische  dingen op ‘Voor de overlevenden.' Het carnavaleske karakter van het lied bracht de introverte zanger soms wel op vreemde plaatsen. Op een carnavalsavond zong hij ‘Land van Maas en Waal’ wel twintig keer achter elkaar. De Groot lacht als hij er aan terugdenkt.

Een podiumbeest is hij nooit geweest. "Maar als het optreden goed gaat, het publiek enthousiast is en alles samen komt, krijg je daar een enorme kick van."

Na de psychedelische flowerpowerplaat ‘Picknick’ (l967) zou het zes jaar duren voor De Groot en Nijgh weer samen een elpee maakten. ‘Hoe sterk is de eenzame fietser’ zorgde voor een glorieuze comeback. Daarna scheidden hun wegen zich weer. De Groot maakte een semi-autobiografische plaat met een vriend en vertrok voor langere tijd naar Amerika om zich te verdiepen in nieuwe productietechnieken. Bij terugkomst in Nederland was een nederpoprage losgebarsten rond Doe Maar, De Groot was midden jaren zeventig degene die Ernst Jansz en Henny Vrienten opnam in zijn begeleidingsband en daarmee zorgde voor het eerste co tact "Ik was verbaasd dat een dergelijke hysterie in Nederland mogelijk was”, zegt hij over de Doe Maar-rage. "Maar de chemie was er, ze zagen er goed uit en maakten aanstekelijke muziek. Henny en Ernst tilden elkaar naar een hoger niveau. Het was een volgende stap in de ontwikkeling van de nederpop."

Beste plaat

‘Een nieuwe herfst’ uit 1996, de eerste in twaalf jaar, vind De Groot zelf zijn beste plaat. "Daar staan de meest geslaagde nummers op, hij klinkt ontzettend goed en er wordt goed op gespeeld." Als De Groot zijn manier van schrijven vergelijkt met dertig jaar geleden, is er veel veranderd. "Muzikaal is het nu wat rijker omdat ik meer weet over akkoordenschema's en welke akkoorden mooi samen klinken. Aan de andere kant:

vroeger schreef ik spontaner. Ik deed maar wat, ik schreef puur intuïtief. Dat had charme, het leverde frisheid en onverwachte dingen op."

De Groots tournee begin op zaterdag 27 oktober met een try-out in Winterswijk. Qp vrijdag 9 en zaterdag 10 november staat hij op de planken van Parktheater Eindhoven. De concerten zijn inmiddels uitverkocht.

Voor meer informatie www.boudewijndegroot.nl